Monument over klassieker

De voorbije jaren werd al een bibliotheek volgeschreven over de wielersport, met name boeken over de Tour en de Vlaamse klassiekers. De poëzie liet zich wat dat betreft ook niet onbetuigd met individuele bundels en bloemlezingen. Rudy Neve (Wevelgemnaar en gepassioneerd door de wielersport) publiceerde in 2003 Gent-Wevelgem, waarin hij uitmuntend de geschiedenis beschreef van deze wedstrijd. Aan de prachtige uitgave die nu verscheen naar aanleiding van de 75ste editie van de koers, werkten naast hem ook bibliothecaris Koen D'Haene en kenner Rik Vanwalleghem mee. Het is een lust voor het oog dat vertrekt van het eerder verschenen boek. De samenstellers beschikten over het archief van organisator Georges Matthys die zorgvuldig foto’s en knipsels bewaarde, gerangschikt per jaar. De zwart-wit foto's komen grotendeels uit zijn verzameling.

Toch heeft dit boek 75 Gent-Wevelgem niet dezelfde encyclopedische ambities als zijn voorganger maar wil het voornamelijk zoeken naar de oorsprong van de wedstrijd en de ziel ervan, de typische sfeer en achtergronden waardoor ze zich onderscheidt van andere klassiekers. Wat maakt deze koers, die dit jaar voor de 75ste maal wordt georganiseerd, zo uniek? Het is een eresaluut aan het adres van de vele wielerhelden en mindere goden, winnaars en onfortuinlijken of knechten die beulswerk verrichtten voor hun kopman. Gent-Wevelgem is gebleven, niettegenstaande vele moeilijke periodes en hindernissen.

Opmerkelijk is het inleidend woord van Bernard Hinault (Aan mijn vrienden van Gent-Wevelgem) die zich zijn overwinning herinnert in 1977 toen hij nog een jonge en weinig bekende renner was. De overwinning gaf hem zelfvertrouwen en vijf dagen later had men geen excuus meer om zijn naam te vergeten want hij ging als eerste over de streep in Luik-Bastenaken-Luik. Hinault noemt Gent-Wevelgem terecht een waar monument, en met hem wordt de toon van het boek gezet.

De hoofdstukken behandelen bepaalde periodes, naast routebeschrijvingen, beklimmingen, organisatorische moeilijkheden, weersomstandigheden, én verhalen tegen de achtergrond van de lokale geschiedenis, zoals de gevolgen van de Eerste Wereldoorlog die in dat deel van Vlaanderen enorm veel leed berokkende. Dat laatste is prijzenswaardig, namelijk dat wielrennen een deel uitmaakt van onze algemene cultuurgeschiedenis en verder reikt dan reclamecircus, versnellingen en doping. Vandaar natuurlijk de benaming Flanders Fields Classic. De foto's maken ons getuige van de samenhang tussen sport en geschiedenis: de foto van Rik van Steenbergen in 1955 fietsend langs de Lakenhallen in Ieper, beelden van verwoeste huizen in Wevelgem na een bombardement in 1940 waardoor de wedstrijd in de verdrukking kwam, of randanimatie op het plaatselijke vliegveld in afwachting van de renners. Indrukwekkend zijn de teksten en foto’s die ons Rik Van Looy in 1956, Briek Schotte in 1955 op weg naar zijn tweede zege in Wevelgem, de Kemmelberg die in 1957 met kasseien werd verhard in herinnering brengen, tot De Vlaeminck en Merckx in 1971 op diezelfde beklimming, Cippolini en Freire die respectievelijk in 2002 en 2008 het zegegebaar mochten maken. Ronduit oogverblindend !

75 Gent-Wevelgem, Rik Vanwalleghem, Rudy Neve en Koen D'Haene, Uitgeverij Kannibaal, Veurne, 2012, ISBN 978 94 9137 631 3

 (Guy van Hoof)