Schrijven om te ontsnappen

Van Yves Taffin uit Poperinge verschenen in 2011 drie dramatische korte romans, verzameld onder de titel Vlammenvuur. De eerste, Vlammenvuur, bestaat uit 13 hoofdstukjes. De tweede, De vrouw die haar man gehoorzaamde is ingedeeld in 10 hoofdstukjes (plus een epiloog) en de derde roman, Huis te koop, telt 14 hoofdstukken. Elk hoofdstuk heeft een cijfer als titel.
In Vlammenvuur wordt de ik-persoon aangesteld als studiemeester van de Mechelse opnamestudio van gesproken boeken voor blinden en slechtzienden. Een vrouwelijke collega, op wie hij aanvankelijk verliefd was, geeft hem voor zijn uitgesproken linkse sympathieën aan bij de directie. Hij wordt op het matje geroepen, steekt het gebouw in brand en wordt door de politie ingerekend.
In De vrouw die haar man gehoorzaamde zet een man zijn vrouw aan tot prostitutie; hij komt om het leven bij een motorongeluk. Huis te koop vertelt over een homejacking met geweldpleging. Het vrouwelijke slachtoffer Iris wordt op gruwelijke wijze verkracht en vermoord.
Yves Taffin bekent aan de lezer waarom hij schrijft: Schrijven ervoer ik overigens als mijn enige kans om te ontsnappen: zowel geestelijk als fysiek. Ontsnappen aan de anonimiteit, en aan een klotebaantje als dit hier. Want dat ik beroemd zou worden, daar twijfelde ik niet aan. Ik had immers heel wat te vertellen. Bovendien, een auteur met een visuele handicap, dat was hier nog nooit vertoond! Mooi, deze aveu werpt een licht op het interessante profiel van Yves Taffin als auteur. Schrijven is voor hem een manier om zijn visuele handicap te sublimeren en tegelijk een uitlaatklep voor zijn intellectueel talent.
In de roman Vlammenvuur vertelt het personage Jules over Paul Lafargue, schoonzoon van Karl Marx, die in plaats van het recht op arbeid het recht op luiheid propageerde. We komen ook alles te weten over een van de woeligste perioden uit de Belgische geschiedenis: de staking van 1983.
Yves Taffin is echter niet alleen een politiek schrijver. Vlammenvuur bulkt van erotische passages. Ik moet bekennen: de personages gaan hevig te keer! Hoeren, naakte meisjes in séparés, travestie, pornofilms... blijkbaar dagelijkse kost voor Yves Taffins literaire esbattementen. Daarbij worden deze seksuele avonturen met chirurgische precisie beschreven. Spannend en opwindend!
Yves Taffin is zeker een ordelijk, ijverig en secuur schrijver. In een onderkoelde, afstandelijke taal laat hij zijn personages handelen. Zijn paragrafen zijn opgebouwd zonder franjes. Ondanks het bijzondere vocabularium eigen aan het milieu, zijn Yves Taffins zinnen bijna schools correct en helder als kristal.
Toch heb ik hierbij enige bedenkingen. Alhoewel een van de eerste erotische scènes (een vrijpartij in een berg gehakt) veelbelovend was, voert de auteur een wereld op waarin keiharde seks (vrouwelijke personages vinden geweld en vernedering blijkbaar heel lekker, mannen gedragen zich als kleuters, laten zich thuis behandelen door hoertjes die komen aandraven met seksspeeltjes) schering en inslag is. Ik mis hierbij emotie, pittigheid, humor. Ik mis hierbij een beetje fantasie en vrouwvriendelijkheid. Toch ook wel een beetje wat men noemt: literatuur.

Vlammenvuur, Yves Taffin, Uitgeverij Zookie, 2011 ISBN 978 90 7983 4433

(Nicole Van Overstraeten)